Fizjoterapia stomatologiczna

Interdyscyplinarna fizjoterapia stomatologiczna

Fizjoterapia prowadzona przez nasz doświadczony i profesjonalny zespół terapeutów, oferuje najwyższy standard technik i metod. Opierając się na światowych standardach i obiektywnej weryfikacji skuteczności leczenia, jesteśmy w stanie uzyskać wyniki oczekiwane przez naszych pacjentów.

Zarezerwuj wizytę

dla kogo

pacjenci z bólami okolicy żuchwy i ucha
chorzy z migrenami, zawrotami głowy nie poddającymi się dotychczasowemu leczeniu i/lub nie zdiagnozowani
pacjenci z wadami zgryzu, bólem podczas żucia, „przeskakiwaniem” żuchwy lub z wadami logopedycznymi
dzieci i dorośli z wadami postawy

przykładowe schorzenia

bóle w obrębie aparatu żucia
krepitacje (trzaski) i przeskakiwania w okolicy stawów skroniowo–żuchwowych
wady zgryzu
niezdiagnozowane bóle i/lub zawroty głowy
wady postawy
wady logopedyczne

W PRACY Z PACJENTEM WYKORZYSTUJEMY

Elementy terapii manualnej

Terapia manualna jest metodą wykorzystywaną w leczeniu schorzeń związanych z narządem ruchu.

Opiera się na obszernej diagnostyce biomechanicznej i funkcjonalnej, co pozwala fizjoterapeucie na dokładną ocenę stanu pacjenta.

Terapia, jak sama nazwa wskazuje, polega na bezpośredniej pracy manualnej na ciele pacjenta. Charakteryzuje się wyszukiwaniem bolesnych i napiętych struktur, a następnie ich rozluźnianiem. Jedną z technik są również mobilizacje stawowe i manipulacje, poprawiające zakres ruchu w stawach z ograniczoną mobilnością. Mobilizacje nerwowe pozwalają natomiast na poprawę ślizgu obwodowych struktur nerwowych. Terapeuta manualny doskonale poradzi sobie z problemami natury mięśniowej, więzadłowej, torebkowej, stawowej, powięziowej oraz nerwowej.

Celem terapii jest uśmierzenie bólu, rozluźnienie napięć tkanek miękkich, poprawa ukrwienia, przywrócenie prawidłowej ruchomości w stawach oraz powrót do codziennej aktywności pacjenta.

Terapię FM (fascial manipulation)

To metoda terapii manualnej, która w dosłownym tłumaczeniu oznacza „manipulację powięzi” i na tym właśnie polega.

Powięź to tkanka łączna, która rozpościera się od czubka głowy, aż po palce stóp i łączy wszystkie układy i narządy ze sobą. Otacza każdą strukturę w naszym ciele: mięśnie, nerwy, więzadła, naczynia krwionośne i limfatyczne, a także narządy wewnętrzne. Terapeuta diagnozuje pacjenta całościowo, oceniając postawę ciała oraz rozkład napięć za pomocą testów i obserwacji. Terapia polega na manipulacji zmienionej strukturalnie powięzi oraz przywróceniu jej prawidłowej elastyczności i funkcji. Celem metody FM jest zredukowanie napięć mięśniowo-powięziowych oraz usunięcie dolegliwości bólowych.

Techniki suchego igłowania

Trening medyczny

Metody osteopatyczne

Metody osteopatyczne są technikami manualnymi, w których terapeuta używa jedynie swoich dłoni jako narzędzia diagnostycznego i terapeutycznego. Opierają się w dużej mierze na wyczuciu zmienionej strukturalnie tkanki i przywróceniu jej prawidłowej elastyczności. Osteopatia jest przede wszystkim nauką, która traktuje pacjenta holistycznie, czyli całościowo. Opiera się na tezie, że organizm posiada naturalne zdolności do samoregeneracji. Stosując metody osteopatyczne oprócz pracy na strukturach mięśniowych, stawowych i nerwowych, terapeuta bierze również pod uwagę pracę na narządach wewnętrznych, strukturach kostnych, strukturach naczyniowych oraz płynie mózgowo-rdzeniowym.

Metody stabilizacji

Odnoszą się przede wszystkim do stabilizacji centralnej, czyli core.

Pozwalają na wypracowanie prawidłowej postawy ciała i lepszej kontroli motorycznej. Praca nad stabilizacją, polega na pobudzeniu mięśni głębokich, które nie pozwalają na wykonanie niekontrolowanych ruchów tułowia, kończyn górnych lub dolnych. Prawidłowa stabilizacja zabezpiecza kręgosłup i stawy, zmniejszając ryzyko urazów.

Elektromiografię powierzchniową

To nowoczesna, nieinwazyjna metoda pomiaru aktywności mięśniowej.

Jej ogromną zaletą jest możliwość sprawdzenia stopnia pobudzenia mięśnia podczas treningu. Dzięki temu znajduje wykorzystanie w fizjoterapii sportowej, pourazowej oraz uroginekologicznej. Szczególne znaczenie wykazuje w terapii nietrzymania moczu, umożliwiając pacjentce monitorowanie aktywności mięśni dna miednicy podczas ćwiczeń. Obrazowe przedstawienie pracy mięśniowej, pomaga w nauce i prawidłowym wykonywaniu ćwiczeń.

Taping kinezjologiczny

czyli plastrowanie dynamiczne, to doskonałe narzędzie wspomagające proces terapeutyczny.

Usprawnia pracę układu limfatycznego, dzięki czemu ma działanie drenujące (przeciwobrzękowe). Wspiera pracę mięśniową, dlatego bardzo często stosowany jest u sportowców i osób aktywnych fizycznie. Taping może być zaaplikowany w celu wspomagania pełnej ruchomości stawu lub wręcz przeciwnie w celu jego ograniczenia, gdy dany staw lub mięsień uległ kontuzji i ruch jest bolesny.

Fizykoterapię

To dziedzina fizjoterapii, wykorzystująca w terapii czynniki fizykalne takie jak: ultradźwięki, czynniki termiczne, prądy, promieniowanie laserowe, czy pole magnetyczne.

Stanowi doskonałe uzupełnienie pracy manualnej z terapeutą. Znajduje zastosowanie w stanach pourazowych, pooperacyjnych, złamaniach, skręceniach, przeciążeniach mięśniowych, stanach zapalnych. Fizykoterapia działa przeciwbólowo i przeciwobrzękowo, a także przyśpiesza procesy regeneracyjne.

Metody redukujące prawidłowe oddychanie

Reedukacja prawidłowego wzorca oddychania jest skuteczną formą terapii dysfunkcji oddechowych. Zaburzenia te korelują lub nawet tworzą wiele problemów narządu ruchu.

Nadrzędnym celem reedukacji oddychania jest przywrócenie funkcji oddechowej przepony brzusznej oraz wyrównanie zaburzonego napięcia mięśni wspomagających oddech. Odtworzenie prawidłowej równowagi pomiędzy funkcją przepony oraz mięśni oddechowych dodatkowych wpływa na przywrócenie ich prawidłowego działania posturalno-stabilizacyjnego.

Metody neurodynamiczne

Jest to element terapii manualnej, obejmujący pracę na obwodowym układzie nerwowym.

Polega na mobilizacji struktur nerwowych, a więc przywracaniu im prawidłowej elastyczności. Metody neurodynamiczne są często wykorzystywane w schorzeniach takich jak: zespół cieśni nerwu, rwa kulszowa, bóle promieniujące do kończyn górnych lub dolnych.