Centrum diagnostyki i leczenia bólów głowy

Terapia manualna jest metodą wykorzystywaną w leczeniu wielu schorzeń.

Opiera się na obszernej diagnostyce biomechanicznej i funkcjonalnej, co pozwala fizjoterapeucie na dokładną ocenę stanu pacjenta.

Terapia, jak sama nazwa wskazuje, polega na bezpośredniej pracy manualnej na ciele pacjenta. Charakteryzuje się wyszukiwaniem bolesnych i napiętych struktur, a następnie ich rozluźnianiem. Jedną z technik są również mobilizacje stawowe i manipulacje, poprawiające zakres ruchu w stawach z ograniczoną mobilnością. Mobilizacje nerwowe pozwalają natomiast na poprawę ślizgu obwodowych struktur nerwowych. Terapeuta manualny doskonale poradzi sobie z problemami natury mięśniowej, więzadłowej, torebkowej, stawowej, powięziowej oraz nerwowej.

Celem terapii jest uśmierzenie bólu, rozluźnienie napięć tkanek miękkich, poprawa ukrwienia, przywrócenie prawidłowej ruchomości w stawach oraz powrót do codziennej aktywności pacjenta.

Każda z metod specjalnych opiera się na konkretnych założeniach oraz technikach i zawiera szeroką diagnostykę.

Metody specjalne wykorzystują elementy terapii manualnej oraz określone wzorce ruchowe, indywidualnie dobrane w zależności od problemu pacjenta. Terapeuta doskonale radzi sobie z dysfunkcjami narządu ruchu, pracując na tkankach miękkich (mięśniach, więzadłach, strukturach stawowych, powięzi), układzie nerwowym oraz stawowym. Dobiera właściwe ćwiczenia, oparte na prawidłowych wzorcach ruchowych, dzięki którym odbudowana zostanie ich funkcja.

Metody osteopatyczne są technikami manualnymi, w których terapeuta używa jedynie swoich dłoni jako narzędzia diagnostycznego i terapeutycznego. Opierają się w dużej mierze na wyczuciu zmienionej strukturalnie tkanki i przywróceniu jej prawidłowej elastyczności. Osteopatia jest przede wszystkim nauką, która traktuje pacjenta holistycznie, czyli całościowo. Opiera się na tezie, że organizm posiada naturalne zdolności do samoregeneracji. Stosując metody osteopatyczne oprócz pracy na strukturach mięśniowych, stawowych i nerwowych, terapeuta bierze również pod uwagę pracę na narządach wewnętrznych, strukturach kostnych, strukturach naczyniowych oraz płynie mózgowo-rdzeniowym.

Są elementem terapii manualnej, obejmującym pracę na obwodowym układzie nerwowym.

Polegają na mobilizacji struktur nerwowych, a więc przywracaniu im prawidłowej elastyczności. Często wykorzystywane w schorzeniach takich jak: zespół cieśni nerwu, rwa kulszowa, bóle promieniujące do kończyn górnych lub dolnych.

To metoda terapii manualnej, która w dosłownym tłumaczeniu oznacza „manipulację powięzi” i na tym właśnie polega.

Powięź to tkanka łączna, która rozpościera się od czubka głowy, aż po palce stóp i łączy wszystkie układy i narządy ze sobą. Otacza każdą strukturę w naszym ciele: mięśnie, nerwy, więzadła, naczynia krwionośne i limfatyczne, a także narządy wewnętrzne. Terapeuta diagnozuje pacjenta całościowo, oceniając postawę ciała oraz rozkład napięć za pomocą testów i obserwacji. Terapia polega na manipulacji zmienionej strukturalnie powięzi oraz przywróceniu jej prawidłowej elastyczności i funkcji. Celem metody FM jest zredukowanie napięć mięśniowo-powięziowych oraz usunięcie dolegliwości bólowych.

Odnoszą się przede wszystkim do stabilizacji centralnej, czyli core.

Pozwalają na wypracowanie prawidłowej postawy ciała i lepszej kontroli motorycznej. Praca nad stabilizacją, polega na pobudzeniu mięśni głębokich, które nie pozwalają na wykonanie niekontrolowanych ruchów tułowia, kończyn górnych lub dolnych. Prawidłowa stabilizacja zabezpiecza kręgosłup i stawy, zmniejszając ryzyko urazów.

czyli plastrowanie dynamiczne, to doskonałe narzędzie wspomagające proces terapeutyczny.

Usprawnia pracę układu limfatycznego, dzięki czemu ma działanie drenujące (przeciwobrzękowe). Taping może być zaaplikowany w celu wspomagania pełnej ruchomości stawu lub wręcz przeciwnie w celu jego ograniczenia, gdy dany staw lub mięsień jest bolesny.

To dziedzina fizjoterapii, wykorzystująca w terapii czynniki fizykalne takie jak: ultradźwięki, czynniki termiczne, prądy, promieniowanie laserowe, czy pole magnetyczne.

Stanowi doskonałe uzupełnienie pracy manualnej z terapeutą. Znajduje zastosowanie w stanach pourazowych, pooperacyjnych, złamaniach, skręceniach, przeciążeniach mięśniowych, stanach zapalnych. Fizykoterapia działa przeciwbólowo i przeciwobrzękowo, a także przyśpiesza procesy regeneracyjne.