Najbardziej znaną strukturą, którą możemy nazwać przeponą w naszym ciele, jest przepona oddechowa. Bez niej, jak i bez oddechu nie byłoby możliwe życie. Prawdopodobnie dlatego każdy kiedyś spotkał się z terminem przepony.
W ludzkim organizmie mamy jeszcze co najmniej cztery miejsca, które możemy nazwać przeponą. Niektórzy terapeuci wyodrębniają tych miejsc więcej. Jednak skupmy się na tych „typowych”, do których należą :
- poza wspomnianą już przeponą oddechową
- namiot móżdżku
- górny otwór klatki piersiowej o
- dno miednicy
Odpowiedzmy sobie zatem na pytanie : dlaczego rejony te również mogą nosić miano przepony ? Dzieje się tak z powodu na poprzeczny przebieg do istotnych struktur układu naczyniowego, oddzielane jam ciała od siebie oraz rozkładanie sił w płaszczyźnie horyzontalnej.
Zadaniem przepon jest optymalna wymiana ciśnień między jamami ciała, która zapewnia odpowiedni przepływ płynów w organizmie. Z kolei ten zapewnia należyte odżywienie wszystkich komórek ciała. A to wszystko jest możliwe dzięki prawidłowemu napięciu między poszczególnymi przeponami.
Praca terapeutyczna na przeponach oddziałuje głównie na układ oddechowy oraz naczyniowy.
W odniesieniu do rejonów ciała każda restrykcja w obrębie przepon będzie miała wpływ na ruchomość klatki piersiowej, ta z kolei będzie miała wpływ na ruchomość narządów jamy brzusznej. Odpowiednie napięcie oraz ruchomość narządów jamy brzusznej wpływa między innymi na procesy trawienne. Wymiana ciśnień między jamami ciała wpływa również na rekrutację mięśni tułowia oraz kończyn.
Podsumowując, restrykcje w obrębie przepon niosą ze sobą bardzo duże konsekwencje dla całego organizmu. Z przeponami zawsze warto pracować w niemalże każdej jednostce chorobowej.
