Jedną z najbardziej narażonych grup są sportowcy.
Mogą być zlokalizowane w wielu miejscach układu kostnego, jednak najczęściej dotyka piszczeli oraz kości śródstopia.
Najbardziej narażone dyscypliny to biegacze, trathloniści, lekkoatleci, ale również sportowcy gier zespołowych takich jak: piłka nożna, siatkówka, koszykówka i inne.
Wbrew pozorom grupą najbardziej narażoną na tego typu urazy są ludzie uprawiający amatorsko sport, z racji braku prawidłowego ułożenia treningu, jego intensywności, częstotliwości i przebiegu, braku świadomości na temat regeneracji oraz prawidłowej rozgrzewki.
Przyczyn złamań zmęczeniowych jest wiele, jednak najczęściej spotykanych przyczyn jak sama nazwa mówi jest przemęczenie organizmu, jego złe przygotowanie, brak regeneracji, zbyt długotrwały i częsty trening, źle dobrane obuwie. Nigdy nie dochodzi do nich podczas urazu, tylko stopniowo, czasem nawet przez dłuższy okres czasu, kiedy narasta obciążenie/ zmęczenie. Przyczyną bezpośrednią są najczęściej niewielkie, często powtarzające się mikrourazy kości, związane z nadmiernym obciążeniem więzadeł i towarzyszącym zmęczeniem mięśni.
Po każdej jednostce treningowej powinna następować fizjologiczna przebudowa podniszczonych po treningu tkanek. Jeżeli te mikrouszkodzenia nie regenerują się należycie pomiędzy poszczególnymi obciążeniami treningowymi, na kość zadziała siła, a mięśnie na wskutek zmęczenia tracą swoje właściwości tłumiące drgania i zmniejsza się wytrzymałość tkanki kostnej i dochodzi stopniowo do jej uszkodzenia. Kolejne nadmierne obciążenia powodują dalsze mikrozłamania i osłabianie struktury kostnej, powoli przechodząc w złamanie. Złamanie to jest sumującymi się mikrourazami powodujących powolne rozprzestrzenianie się wąskiej szczeliny kostnej.
Ból występujący w przypadku złamania zmęczeniowego początkowo jest rozlany i jak w każdym urazie przeciążeniowym, w pierwszych etapach pojawia się najczęściej jedynie po wysiłku, a w kolejnym etapie podczas treningu i w ciągu całego dnia. Po jakimś czasie ból staje się miejscowy z dużą miejscową tkliwością, a czasem wyczuwalnym zgrubieniem na kości.
Podstawą przy podejrzeniu złamania zmęczeniowego jest wywiad lekarski oraz badanie kliniczne. Do ustalenia rozpoznania zazwyczaj wystarczające jest RTG, jednak w początkowej fazie urazu może nie wykazywać zmienionego obrazu klinicznego.
Dlatego tak ważny jest wywiad, diagnostyka i obserwacja pacjenta ponieważ na początku nie groźnie zapowiadający się ból może okazać się złamaniem.