Nerw łokciowy jest gałęzią długą pochodzącą z części podobojczykowej splotu ramiennego, zaopatrywaną z segmentu C8-Th1. Objawy takie jak drętwienie, mrowienie, zaburzenia czucia w palcach VI i V oraz części łokciowej ręki są objawami uszkodzeń pourazowych oraz zespołów ucisku nerwu łokciowego.
Najbardziej charakterystycznym objawem uszkodzenia nerwu łokciowego jest tzw. ręka szponiasta – ustawienie ręki przypomina szpony, jak również stwierdza się zagłębienia w przestrzeniach międzykostnych śródręcza, które są wynikiem zaniku mięśni międzykostnych.
Ręka szponiasta
Jest kilka możliwych miejsc ucisku nerwu łokciowego. Począwszy od wyjścia korzeni nerwowych z rdzenia kręgowego, sygnalizujące nam szerszy problem w obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa. Jednak najczęstszym porażeniem nerwu łokciowego jest porażenie obwodowe. Do tego typu porażenia może dojść w wyniku urazu w obrębie stawu łokciowego – złamania nadkłykcia przyśrodkowego.
Złamanie nadkłykcia przyśrodkowego
Częste podrażnienia, wywołane uciskiem na nerw, w wyniku zmian zwyrodnieniowych lub zapalnych stawu łokciowego oraz w konsekwencji wykonywania powtarzalnych ruchów zgięcia i wyprostu, zwane są potocznie objawem bruzdy nerwu łokciowego.
Kolejnym możliwym miejscem podrażnienia na jego przebiegu jest nadgarstek, gdzie opisywany jest jako zespół kanału łokciowego.
W przypadku zmian przeciążeniowych ważny jest czas, w jakim pacjent zjawia się u nas – od wystąpienia pierwszych objawów. Niestety im później to następuje, tym większe zmiany degeneracyjne i tym dłuższy proces rehabilitacji.
Najważniejsze w terapii jest właściwe określenie miejsca, w którym doszło do podrażnienia nerwu, czy też jego porażenia. Wówczas możemy wykorzystać zabiegi fizykalne (jak terapia ciepłem, ultradźwięki czy elektrostymulację), terapię manualną, neuromobilizację oraz ćwiczenia wspomagające regenerację nerwu i powrót do sprawności.