Choroba Haglunda należy do grupy jałowych martwic kości. Jest to charakterystyczne zniekształcenie tylno-górnej części kości piętowej. Na guzie powstaje niewielka, podchrzęstna martwica tkanki kostnej, a następnie dochodzi do ścierania, zaostrzenia i deformacji tylno-górnej powierzchni kości piętowej. Może zajmować obie pięty jednocześnie. Słabe ukrwienie okolicy guza piętowego sprzyja powstawaniu choroby.   

 

 

Przyczyny:

  • przeciążenie stopy podczas wysiłku, 
  • urazy pięty,
  • noszenie zbyt ciasnego lub za małego obuwia, 
  • zaburzenia osi stawu skokowego,
  • czynniki sprzyjające (płaskostopie, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń układowy, predyspozycje genetyczne, zaburzenia gospodarki hormonalnej, nadwaga).

Objawami choroby są:

  • ból pięty,
  • zniekształcenie i obrzęk okolicy guza piętowego,
  • zgrubienie skóry na pięcie,
  • niemożność opierania stopy o podłoże,
  • utrudnione zakładanie i noszenie obuwia,
  • nasilenie objawów przy stosowaniu całkowicie zakrytego obuwia,
  • stan zapalny ścięgna Achillesa lub kaletki (drażnienie przez guz piętowy).

 

We wczesnym okresie rozwoju choroby można zastosować leczenie zachowawcze, które obejmuje:

  • ograniczenie prowokującego rozwój choroby wysiłku fizycznego,
  • noszenie wygodnego i o odpowiednim rozmiarze (nie ciasnego) obuwia – najlepiej amortyzującego nacisk pięty na podłoże (latem warto nosić jak najczęściej obuwie z odkrytymi piętami),
  • farmakoterapię – niesteroidowe leki przeciwzapalne, najlepiej w formie maści lub żelu do kilkukrotnego stosowania w ciągu dnia na bolesną okolicę pięty, a w razie większych dolegliwości bólowych można zastosować zastrzyki sterydowe do kaletki głębokiej w ścięgnie Achillesa,
  • stosowanie indywidualnie dobranych do stopy wkładek ortopedycznych, które mają za zadanie podpierać jej podłużne sklepienie i odciążać piętę lub elastycznych podpiętek z anatomicznie ukształtowanym miękkim podłożem w obszarze narośli na pięcie,
  • wykonywanie regularnej terapii manualnej ścięgna Achillesa oraz mięśni łydki, w celu poprawy ukrwienia i odżywienia chorego miejsca,
  • fizykoterapię – zaleca się stosowanie ultradźwięków, laseroterapii, jonoforezy z lekiem przeciwbólowym lub przeciwzapalnym, krioterapii oraz fali uderzeniowej,
  • ćwiczenia – warto rozciągać i uelastyczniać ścięgno Achillesa, aby wystająca deformacja guza piętowego go nie drażniła,
  • poprawę osi stóp.